از نظر تقسيمات در مرکز شهرستان مياندرود قرار گرفته و قبل از تبديل آن بعنوان نقطه شهري مرکز اين بخش بوده است.بخش مياندرود از دو دهستان مياندرود بزرگ و کوهدشت و 52 پارچه آبادي با تعداد 56983 نفر جمعيت تشکيل شده است.در ناحيه جنوبي سورک و در حد فاصل کوهدشت يک گسل سراسري با امتداد شمال شرقي -جنوب غربي وجود دارد که ناحيه دشت را پايين انداخته است.
منطقه اي كه سورك در آن واقع شده است، در زمان هاي مختلف دستخوش حملات اقوام مختلف گرديد و در هزاره هاي قبل از ميلاد نيز مسكوني بوده است. اين منطقه در دوره قبل از اسلام به دست قوم سكاها ويران شد و سپس با روي كار آمدن پادشاه بعدي آباد گرديد. حكومت اسپهبدان در مازندران، رونق دوباره اي به اين منطقه كه در مركز مازندران قرار داشته است بخشيد. اين عامل باعث رونق شهر و آبادي هاي استان گرديد.
نام قبلي سورك، ماه پروين بود و مكان سابق آن اطراف چهار راه آزادي( سه راه اسلام آباد) به سمت كوره آجر فشاري بياني و تپه هاي منتهي به روستاي اسرم بود كه به گفته ريش سفيدان و پيران بر اثر زلزله و وقوع يكسري پيش آمد هاي ديگر مردم آرام آرام به جايگاه فعلي كوچ كرده و سكني اختيار نمودند. سورك از چندين قبيله و طايفه به نام هاي قادي، استرآبادي، اسبو، اشكارگر و غيره تشكيل شده است. قديمي ترين طايفه اي كه به سورك كوچ كرده و آنجا را محل سكني قرار داده است طايفه استر آبادي مي باشدكه از حوالي گرگان و گنبد به اينجا مهاجرت نموده اند.