حمدالله مستوفي در نزهت القلوب مي‌نويسد: سجاس‌رود و سهرورد در اول دو شهر بوده‌است و در فترت مغول خراب شد و اکنون (تاريخ تاليف کتاب) از هر يک به قدر دهي باقي مانده و چند دهي ديگر نواحي آن دارد.

در مُعجَم‌البُلدان سجاس بکسر اولش و فتح آخرش آمده‌است: ابوجعفر محمدبن علي پسر عبدالله بن سعيد سجاسي اديب منسوب به آن‌جاست و سروده‌ها و تک بيتي‌هاي ادبي از او بجا مانده‌است. سجاس شهري است بزرگ با دشتهاي خوشبو داراي غلات فراوان و درختان زياد و همچنين آبي گوارا در جنوب شرقي زنجان و بين اين شهر و زنجان فرسنگ‌ها فاصله‌است و معروف است بر سر زبان‌ها و سال‌هاست که باقيست.