مهديشهر (نام ديگر: سَنگسَر) يکي از شهرهاي ايران در استان سمنان است. مهديشهر مرکز شهرستان مهديشهر است.
پيشينه تاريخي
غار دربند سنگسر از غارهاي جالب و ديدني براي گردشگران و محققان سابقه تاريخي اين شهر به پيش از اسلام و حتي به زمان سلسلههاي پيشدادي ميرسد. در شاهنامه فردوسي از سنگسر سخن رفتهاست.
در فرهنگ شاهنامه، ذيل کلمه سگسار آمده است: «از مرز و بومهايي که داهيان در آن جاي گرفتند». و راجع به داهيان در ذيل کلمه سکزي ميخوانيم: «... داه گروهي بودند از آرين که در دشت خوارزم جاي گرفتند و پس از آن در کنار جنوبي درياي خزر جايگير شدند. از ... آنان مردم بستوه آمدند. پادشاه ايران گروه داه را پراکنده ساخت. يکدسته از آنان را به زابلستان کوچانيد و آنان را سکزي خواندند ... و دشت خوارزم داهستان ناميده شد که مخفف آن دهستان است و اکنون به دهستان معروف است و يکدسته از گروه داه را در زميني جاي دادند در طبرستان ...». به اين ترتيب ميتوان گفت سنگسر که در نواحي جنوبي درياي خزر قرار دارد جزئي از سگسار باستاني است و سنگسريها از بازماندگان داهيان و با مردم سيستان(سجستان) و خوارزميان قديم از يک نژاد ميباشند.
مردم اين ديار از دير باز در پاسداري از سرزمين ايران پيش قدم بوده که به عنوان نمونه ميتوان به موارد زير اشاره کرد:
در جنگ شاه طهماسب اول با سلطان سليمان قانوني (شاه عثماني) تعداد کمي از سربازان سنگسري (حدود 200 نفر) جلو ارتش عظيم عثماني را سد کردند و همگي کشته شدند تا سپاه ايران بتواند فرصت عقب نشيني و تجديد قوا را پيدا نموده و از نابودي کامل نجات يابد.
در نبرد مهماندوست اشرف افغان با نادرشاه، جزء سربازان نادرشاه بودند و رشادت زيادي از خود نشان دادند.
اسماعيلخان, ذوالفقارخان, مطلبخان, محمدعليخان و عيسيخان مرداني بسيار متهور و جنگجو بوده که در بيشتر جنگهاي مهم دوره فتحعلي شاه حضور داشته و پيروزيهاي نماياني بدست آوردند. در رويداد جدايي افغانستان سردار ذوالفقارخان سنگسري فرماندهي سپاه ايران را بعهده داشت و دوبار افغانها را شکست داد.
در جنگ ايران و عراق مردم اين منطقه بيشترين شهيد را در سطح استان دادند.
از سال 1307 مهديشهر داراي شهرداري مردمي بوده و در سال 1314 بهعنوان چهارمين شهر استان سمنان توسط وزارت کشور به رسميت شناخته شد. ناحيه سنگسر تا قبل از شهريور 1320 داراي فرمانداري نظامي بود که دودانگه و چهاردانگه و نقاط ديگري از شهرستان ساري سابق جزء آن بوده است. يادآوري ميشود که در فرهنگ جغرافيايي ايران که در سال 1329 چاپ شده است، اين ناحيه با حدود و مشخصات کنوني به عنوان بخش سنگسر آمده است.اين بخش در 1387 به شهرستان مهديشهر ارتقاء يافت.
صنايع دستي
ميدان شهداي سنگسرصنايع دستي سنگسريها شامل قالي بافي، نمد مالي، گليم و جاجيم بافي و همچنين بافتن پارچههاي کمابيش ظريف مانند چادر، برک، شال، مقنعه و … ميباشد. اندازه قاليها معمولاً بزرگ نيست و کمتر به بافتن قاليهاي بزرگ دست ميزدنند. بافت نوعي قالي در آن جلب توجه ميکند که همان قالي خود رنگ که در برخي نقاط ديگر ايران هم بافته ميشود. در اين نوع قالي از رنگ طبيعي پشم (سفيد، سياه، خاکستري، قهوهاي، ميشي و …) استفاده ميکنند.همچنين زنان سنگسري داراي لباسهاي ويژهاي هستند مانند «ساخته مکنه» که روسري ابريشمين خوش رنگ و نگاري است که قرنها آن را بافته، زينت داده و به ترتيب خاصي ميبندند.