فَرُّخ‌شَهر يکي از شهرهاي استان چهارمحال و بختياري است که در مسير راه شهرکرد-اصفهان قرار دارد. وسومين شهر استان از لحاظ جمعيتي مي‌باشد.
سرزمين چهارمحال وبختياري که فرخ شهر در آن واقع شده يکي ازقديمي ترين نواحي دربردارنده ماواهاي انساني است چنانچه تپه‌ها ي باستاني متعددي در آن پيداشده‌است که پيشينه سکونت وزندگي انسان را دراين منطقه به قبل از ميلادمسيح (ع) مي‌رساند بي شک فرخ شهر که همواره يکي از آبادترين وپررونق ترين نواحي چهارمحال وبختياري بوده‌است نيز قدمت زيادي دارد وشواهد متعددي مويد اين ادعاست ابتدا فرخ شهر درکنارراهدارخانه‌اي در دامنه کوه (رخ)که از موقعيتي راهبردي برخوردار بود ودر کنارجاده‌اي که از طرف (گابه)يا (گبيانه)(اصفهان کنوني)به دشت (سوزيان)(خوزستان کنوني)امتداد مي‌يافت.بنا شد هنوز در دامنه شرقي کوه رخ آثاري از سه جاده در آن زمان وجود دارد.که بناي اوليه آنها از دوره ايلامي هاست.همچنين سکه‌هاي متعلق به دوران پيش از اسلام که به طور پراکنده واتفاقي در اين منطقه يافت شده، حکايت از قدمت اين شهر به دوران پيش از اسلام دارد.دوران پيشين سکنه اين منطقه که از راه کشاورزي ودامپروري گذران زندگي مي‌کرده‌اند در آبادي‌هاي کوچکي که مهمترين آنان (بنه)، (دهک)، (زردي‌ها)و(رباط)است ساکن بودند.همچنين قلعه‌هاي جداگانه وکم جمعيتي درکنارباغ هاومزارع وجودداشت که ازمهمترين آنها دوقلعه (بلوردي خان) وا(نصير)را مي‌توان نام برد.قلعه بلوردي خان براثر حمله گروهي از راهزنان يا شايد حکومت‌هاي محلي از بين رفت وچون مورد هجوم وغارت قرارگرفت به نام (قلعه غارت)مشهور شد وتپه‌هاي محل آن نيز هم اکنون تپه‌هاي (قلعه غارک) نام دارند.قلعه انصير درمحله ((ميرنصير)واقع بوده که شايد بتوان گفت نقطه مرکزي وکانون اوليه فرخ شهر بوده‌است وجود قبورقديمي درمزرعه بنه واقع در شرق فرخ شهر ونيز در دامنه کوه رباط، مجاور آب رباط وجود قبرستانهاي قديمي درمزرعه دهک درجنوب اين شهر که در گسترش زمين‌هاي تسطيح ومحوشده‌اند حاکي از اين است که اهالي دراين منطقه ساکن بوده‌اند.پراکندگي محل سکونت با تغيير مکرر آن درطي قرون گذشته اين مساله را اثبات مي‌کند.به نظر مي‌رسد علت ازبين رفتن آبادي‌هاي کوچک،عدم امنيت بوده‌است که به مرور زمان باعث تمرکز ساکنان آنها در يک نقطه گرديده‌است.