ه دليل تحقيقات ناکافي و منابع بسيار اندک فعلا در اين زمينه اطلاعات چنداني قابل ارائه نيست. با اين حال برخي مطالب پراکنده مربوط به سابقه تاريخي شهر قهدريجان از منابع مختلف جمع آوري شده که در اين قسمت ارائه مي‌گردد. به نقل از برخي منابع تاريخي و برخي تحقيقات صورت گرفته بعد از خشک سالي اي که در روستائي به نام زارچان (در قديم‌الايام در نزديکي محل کنوني شهر قهدريجان واقع بوده) روي مي‌دهد اهالي اين روستا به قهدريجان مهاجرت مي‌کنند. همچنين نقل شده‌است که روستائي ديگر به نام (فهران) نيز در حوالي محل کنوني شهر قهدريجان وجود داشته که داراي سابقه تاريخي طولاني بوده و بعد از حمله افاغنه به اصفهان اين روستا نيز نابود مي‌شود و مردم آن ديار نيز به قهدريجان مهاجرت مي‌نمايند. البته پيش از اين مهاجرت‌ها نيز احتمالاً قهدريجان خالي از سکنه نبوده‌است. در کتب و رسالات قديم همچون صورت‌الارض نوشته ابن حوقل و معجم‌البلدان ياقوت حموي به کرات از خولنجان (خان لنجان) سخن به ميان آمده‌است «از ايالات جبال است و مشتمل بر روستاهاي بسياري است» از جمله اين روستاها که در گذر ايام رشد و توسعه يافته قهدريجان است که در قرن هشتم هجري حمدا... مستوفي در کتاب خود (تاريخ گزيده) هنگام بحث درباره ولايات اصفهان از آن نام مي‌برد. در گذشته قهدريجان به عنوان يکي از روستاهاي آباد لنجان بوده‌است. و در حالي که جمعيت ايران در دوره قاجاريه به شدت کاهش مي‌يابد. به نوشته تاريخ مسعودي (نوشته ضله سلطان) جمعيت آن بالغ بر سه هزار نفر مي‌شده‌است.

منقول است که در عهد قاجار قهدريجان قلعه‌اي بوده که ديوارهائي آن را محصور مي‌نموده واين قلعه داراي چهار دروازه بوده که در حال حاضر آثاري از آن باقي نيست و خانه‌هاي مسکوني قلعه توسط کوچه‌ها و گذرها از هم جدا مي‌شده‌اند که به دو بخش عليا و سفلي تقسيم مي‌شده که اين گذر پس از افزايش جمعيت و از بين رفتن قلعه تبديل به خيابان اصلي شهر مي‌شود. همچنين از مالکين بزرگ قهدريجان در عهد قاجار ظل‌السلطان بوده که در قهدريجان صاحب کاخي نيز بوده‌است.

آنچه گفته شد همگي دلالت بر قدمت و حکايت ازجهات تاريخي قابل توجه و قابل تحقيق قهدريجان دارند.