چم گردان يکي از شهرهاي استان اصفهان در مرکز ايران است.اين شهر با جمعيت 17000 نفر (برآورد 1385خ.) در بخش مرکزي شهرستان لنجان قراردارد. درکنارساحل زاينده رود، جايي در35کيلومتري جنوب غربي شهر اصفهان جلگه گسترده زيبايي است که درآن جا درميان طبيعت سرسبز، هرسال در ابتداي بهار زندگي دوباره از نو آغاز مي‌شود. چَمگُردان درجنوب دشت طبس (محل استقرار کارخانه ذوب آهن) ودرشمال زاينده رود استقرار يافته وزاينده رود ازجنوب آن مي‌گذرد. اگر تاريخ چمگردان را ورق بزنيم به نام بِـوِه برمي خوريم وآن روستايي بوده درغرب چمگردان کنوني که درزمان آبادي براي خود آب وملک مشخص وقلمرو معيّن داشته‌است وبنابر اقوال محلّي باحمله افغان‌ها درپايان دوره صفوي وبه قولي باحمله مغول ويران شده واندک بازماندگان آن به مناطق ديگر کوچيده‌اند.گفته مي‌شود که چمگردان، هم‌زمان با «بوه» ايجاد شده وپس ازويراني بوه با جذب مهاجران آن گسترش يافته‌است. هم اکنون مزارع کشاورزي موجود، عناويني مثل «صحراي بوه» و«صحراي گُردان» دارند واين، خود، گوياي جدايي جغرافيايي اين دو آّبادي قديمي است.بدون بزرگنمايي، برنج چمگردان مرغوب ترين برنج لنجان است وکشاورزان اين ديار درکاشت، داشت وبرداشت آن استاد وزنان هنرمندش درپختش ماهر وبا سليقه‌اند. جمعيت چمگردان بنابر آخرين سرشماري (1385) بالغ بر 17000 نفر شمارش شده‌است که ساکنان بومي ومهاجراني اغلب بختياري و اهل استان فارس ترکيب جمعيتي آن راتشکيل مي‌دهند ولي اکثريت مطلق با بوميان است. شخصيتهاي ادبي:شاعر حماسه سرا ، نويسنده و پژوهشگر معاصر زنده ياد تيمسار بهمن کرمي (متخلص به خاک چمگرداني) ديدني هاي اين شهر از قبيل درياچه‌هاي حسين آباد و پارک ساحلي و منظره زيباي شهر و کارخانه ذوب آهن مي‌باشد که براي ديدن آن بايد از فراز کوه کلاهدان واقع در جنوب شهر چم گردان نظاره گر آن بود.در ضمن قناتهاي کمال آباد و قلعه بوه هم از ديدنيهاي اين شهر مي‌باشد.