بوئين و مياندشت نام يکي از شهرهاي استان اصفهان در مرکز ايران است.هسته اوليه شهر از دو مكان جغرافيايي بويين ( به مختصات جغرافياي 04/33 عرض و 09/50 طول جغرافيايي و ارتفاع 2400 متر از سطح دريا) و مياندشت (مختصات جغرافيايي 05/33 عرض و 09/50 طول جغرافيايي و ارتفاع 2420 متر از سطح دريا) تشكيل شده است .
از جمله علل وجودي اين مكان جغرافيايي مي توان بهره برداري از آب رودخانه و چشمه هاي متعدد اطراف و نيز زمينهاي حاصلخيز اطراف رودخانه را نام برد . وجود تعداد 12 رشته قنات و 15 دهانه چشمه نقش منابع آب را در ايجاد و توسعه اين مكان به خوبي روشن مي سازد از سويي ديگر اين مكان از دير باز مركزيتي بوده است براي داد و ستد كالا و نيز ارتباطات بين روستاها و نيز تأمين مايحتاج اوليه عشاير چهارلنگ در ييلاق را تا حدودي عهده دار بوده است .